
Beton to materiał, który tradycyjnie kojarzy się z szarością i zdecydowana większość konstrukcji i prefabrykatów tworzonych z jego użyciem ma taki właśnie kolor, nawet gdy chodzi o modny od pewnego czasu beton architektoniczny. Wraz ze wzrostem zainteresowania możliwościami urozmaicenia barw elementów zrobionych z betonu od niezwykle popularnej kostki brukowej po odwodnienia czy dachówki cementowe coraz częściej producenci decydują się na zastosowanie specjalnych pigmentów do betonu. W grę wchodzą tu zarówno preparaty działające powierzchniowo, jak i umożliwiające barwienie materiału w masie. Przekonajmy się, jakie są między nimi różnice.
Jak działają barwniki do betonu?
Barwniki do betonu mogą mieć postać płynów przeznaczonych do stosowania powierzchniowego lub proszków, które służą do barwienia materiału w jego masie. Wiąże się to z wprowadzaniem barwnika do przygotowywanej mieszanki cementu dodatków, np. plastyfikatorów czy środków przyspieszających wiązanie oraz kruszywa jeszcze przed dodaniem wody, co ułatwia ich równomierne rozprowadzenie, a tym samym uzyskanie jednakowej intensywności barwy. Największą zaletą stosowania barwników działających w ten sposób jest fakt, że wykonane z ich użyciem elementy nie tracą swoich walorów estetycznych w wyniku procesów ścierania się powierzchni, a także powstawania pęknięć bądź ubytków.
Na jakiej bazie powstają pigmenty do betonu?
Pigmenty do betonu produkuje się z zastosowaniem różnych związków. Niezwykle popularne są wyroby tworzone na bazie tlenków żelaza. Rozmaitość kolorów osiąga się w tym przypadku przez używanie pigmentu znajdującego się na różnym stopniu utleniania. W grę wchodzą tu takie barwy jak żółta, czerwona i czarna. Dla uzyskania zielonego stosowane są pigmenty z tlenkami chromu, a biały powstaje przez użycie dwutlenku tytanu. Odcienie niebieskiego są natomiast wynikiem korzystania z tlenku kobaltu.